امواج مغزی چیست؟
مغز ما دارای تعداد بسیار زیادی سلول عصبی به نام نورون است که وظیفه ارتباط مغز با سایر قسمتهای بدن توسط این سلولها و پیامهای عصبی آنها صورت می گیرد . ماهیت این پیامهای عصبی بصورت جریان الکتریکی و دربین دو سلول بصورت نوروترنسمیتر می باشد. این فعالیت الکتریکی نورونها باعث شکل گیری امواج مغزی می شود که در حالات گوناگون دارای فرکانسهای مختلف با کارآیی متفاوت می باشند.
انواع امواج مغزی
موج دلتا: این موج دارای کمترین محدوده فرکانس در مقایسه با سایر امواج مغزی است. به‌طورکلی موج دلتا در وضعیت خواب و ناهشیاری بیشتر مشاهده می‌شود. موج دلتا در نوزادان زیر شش ماه موج غالب است و انتظار می‌رود در شرایط طبیعی با افزایش سن از دامنه این موج کاسته شود.
موج تتا: موج تتا در خلاقیت و درک شهودی و حسی، تمرکز درونی و حافظه نقش مهمی دارد. در افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی- کم‌توجهی، افزایش غیرطبیعی دامنه موج تتا منجر به زمان واکنش کند و ناتوانی در یادگیری می‌شود.
موج آلفا: موج آلفا در شرایط هشیاری، آرامش درونی، آمادگی ذهنی، اندیشیدن عمیق و در حالت بسته بودن چشم‌ها دیده می‌شود. افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی- کم‌توجهی، اختلالات یادگیری، افسردگی، آسیب‌های مغزی خاص و در صورت مصرف مواد روان‌گردان و الکل، موج آلفای قطعه پیشانی مغز دامنه بزرگ‌تری دارد ولی در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی و بی‌خوابی، موج آلفا در قسمت پس‌سری افزایش دامنه دارد.
موج بتا: این موج در فرایند توجه و تمرکز، حافظه، تفکر، حفظ توجه و حل مسئله تأثیر زیادی دارد. افزایش دامنه بتا در اختلالات اضطرابی، وسواس، اختلالات خواب و دندان‌قروچه دیده می‌شود.
موج بتای بالا: افزایش دامنه این موج در حالت‌های گوش‌به‌زنگ بودن شدید، اندیشناکی مداوم، پردازش شناختی سریع، زودرنجی و وسواس دیده می‌شود.
موج گاما: موج گاما بیشترین فرکانس را در مقایسه با سایر امواج مغزی دارد و افزایش دامنه آن جهت فرایند یادگیری در ارتباط با مسائل پیچیده و چندوجهی ضرورت دارد.
